fbpx
Stijn Witdouck">

Stijn Witdouck

Stijn Witdouck is student Architectuur en maakt deel uit van het selectieteam van de Dag van de architectuur 2017.

"Op de grilligheid van het bocagelandschap staan er als uitgeworpen her en der landbouwgerichte 'oer-constructies'. Deze verschillende archetypes inspireren me vaak onbewust. Het astgebouw, de droogloods, de silo… elk met hun eigen logische en morfologisch gevormde kenmerken. Het dorp is mijn spiegel van de samenleving."

Leeftijd: 26

Woonplaats: Izegem

Studie: Architectuur

In welke stad ter wereld zou je het beste gedijen en waarom?
De stad of plek waar ik zou willen verblijven maakt op zich niet veel uit. Het is wel een plek waar ik verwonderd kan blijven. Als een wonderkamer moet het een eindeloze reeks van hoekjes en kantjes bevatten die ik zelf kan ontdekken. De ervaring van het plotse en toevallige in de ontdekking is iets wat me oneindig bezig kan houden. Voor mij hoeven dit geen superieure ervaringen zijn en de ervaring op zich zou zelfs op dat moment onaangenaam kunnen zijn. Zolang deze ervaringen me op een intrinsieke manier aanspreken en mezelf een nieuwe aanleiding bieden om over bepaalde thema’s te mijmeren. Dit alles giet ik dan samen en zo ontstaat er stukje bij beetje een gefragmenteerde, maar steeds sterker overkoepelende context. Hieruit geef ik betekenis aan de ruimte waarin ik me begeef en hoe ik mij er tegenover verhoud. Zo krijgt elke stad, plek of ruimte waar ik kom zijn eigen gefragmenteerde, voor mezelf geformuleerde waarheid. Het interessante is dat elke plek zijn hoekjes en kantjes bevat zolang je bereid bent even alles te vergeten. Wie zoekt, die vindt.

 

Cabinet of Curiosities – 1690 Domenico Remps

Welk gebouw, plek, publieke ruimte roept voor jou instant jeugdherinneringen op en waarom?
De ruimte waarin mijn ontwikkeling plaatsvond, speelde zich af binnen de alledaagsheid van een typisch Vlaams dorp. Veel voorkomende constructies, structuren en bewegingen binnen het dorp en het daar omliggende bocagelandschap hebben zich mettertijd gegrift in mijn collectieve geheugen. Het dorpsplein vat ik op als een canvas  voor een universum aan dagdagelijkse handelingen. De passanten en gebruikers kruisen elkaar vanuit de aanlopende straten en laden het plein op. De tijd zorgt voor telkens een andere densiteit van meerdere actoren, elk met een eigen verhaal. De boeken van de schrijver Haruki Murakami  lopen in lijn met dit denken. Hij beschrijft als geen ander de eigenaardigheden van de mens alleen, de grote differentiatie aan gedragingen in de private, verborgen werelden waarin doorsnee figuren opeens bijzonder worden. Ook de binnenwegen tussen de aaneenrijging van de verschillende lapjes grond geven mij rust en een geborgenheid die ik door mijn herkomst enkel in een dorp kan terugvinden.  Op de grilligheid van het bocagelandschap staan er als uitgeworpen her en der landbouwgerichte gebouwen die ik graag benoem met de term oer-constructies. Deze verschillende archetypes inspireren me vaak onbewust. Het astgebouw, de droogloods, de silo… elk met hun eigen logische en morfologisch gevormde kenmerken. Het dorp is mijn spiegel van de samenleving. Ik eindig met twee quotes uit een tekst van Ward Verbakel.

 

1#

het dorp
meer dan een herinnering
een psychoanalyse       
van onze moderniteit

2#

het dorp
is een onderbewustzijn
van een beschaving
die in een wilde groei
haar doel voorbijgeschoten is
en over geen werkelijkheid
meer beschikt
om haar begrippen op te laden.
in de barsten die
deze beschaving vertoont
van hoog tot laag
zien we het dorp verder leven

Eigen foto – Bocage

 

Aan welk architecturaal/stedenbouwkundig project in Vlaanderen en/of Brussel had je graag meegewerkt en waarom?

Welk specifiek project maakt, net zoals welke specifieke stad, mij niet zoveel uit. Ik geloof dat elke oefening, met zijn geheel eigen vraagstukken, interessant kan zijn. Het proces en de houding tegenover deze vraagstukken, van analyse tot uitwerking, daar ligt mijn interesse. Telkens opnieuw jezelf heruitvinden. Alles vergeten en terug van meet af aan met een open geest het project benaderen.

Schrijf je in op onze nieuwsbrief