Beroep en opleiding Kadanja: regisseur & interviewer video’s Festival van de architectuur / Filmregie
Wat doe jij in het Festival van de architectuur?
Ik trek met twee curatoren uit het curatorenteam naar een aantal architecturale projecten die ze selecteerden. En vraag hen daar waarom ze die plekken zo boeiend vinden. Iemand met enthousiasme zien vertellen, dat geeft zin om zelf ook te komen ontdekken. Daarnaast toon ik ook waar de Jonge Makers mee bezig zijn, want zij nemen op 8 en 9 september DE SINGEL over.
Hoe ziet jouw ideale speelveld eruit?
Als geboren Brusselaar is de stad mijn speelveld. En dan het liefst de rafelige randen ervan, want om één of andere reden trekken chaos en wanorde me altijd weer aan. Misschien omdat Brussel een beetje een spookstad was tijdens de jaren 80, toen ik daar in m’n korte broek rondliep. Stadsvlucht liet veel huizen leeg achter. En dichtgetimmerde ramen hielden me niet lang tegen. Ik heb zo veel huizen ontdekt en gezien dat ze nooit écht leeg waren. Ik ontdekte ook dat een huizenblok eigenlijk vaak het mooist is aan de binnenkant ervan: daar waar alle tuinen elkaar raken. Brussel is onvermoed een groene stad, een lappendeken van tuinen, die ommuurd zijn door huizen. De stad wordt zo plots een enorme speeltuin. Ik heb veel vuurtje-stook gedaan. Over muren gelopen. Op nog vreemdere snoeshanen gestoten in die lege huizen.
Naast video’s maak ik ook wel eens grote structuren uit hout die ik achterlaat op straat. Het liefst zonder daar toestemming voor te vragen.
Installatie Sander Tas © Sander Tas
Speelt architectuur een rol in jouw werk?
Naast video’s maak ik ook wel eens grote structuren uit hout die ik achterlaat op straat. Het liefst zonder daar toestemming voor te vragen. Het is mijn manier om vandaag de stad van mij te maken. Een soort bakens van mijn territorium. Het begon allemaal met een socio-artistiek project rond stadsfrustraties en wat je daar als positief antwoord op kan bieden. Je kan je druk maken om sluikafval. Maar je kan wat je vindt ook herschikken in een andere vorm. Gedumpte IKEA-kasten werden enorme paarden. Sluikstort-hout werd een soort bomen. Vandaag staat een 50 meter lang zitbank al bijna 3 jaar aan de sluis van Molenbeek. Zonder toestemming van officële zijde, maar druk gebruikt. Zowel door zonnekloppers als heroïnegebruikers. In de stad zitten die naast elkaar. En wanneer de zitbank zorgen nodig heeft, ga ik hem herstellen met wat vrienden.
Installatie Sander Tas © Sander Tas
Installatie Sander Tas © Sander Tas
Waarvan lig jij ’s nachts wakker?
’s Nachts lig ik wel eens wakker van dronkenlappen of ruziënde koppels. Het centrum van Brussel is een uitgangsbuurt. En zo rond halfdrie begint de uittocht, op zoek naar waar bed of auto nu weer staat. De stad is nooit stil. En ik slaap aan de straatkant. Toch stoort dat niet, want tegen vier uur beginnen de vogels te fluiten. Zij nemen het speelveld van je oren dan over, voor het drukke verkeer hen weer overstemt.
Wie hoop jij tegen te komen tijdens het Festival van de architectuur?
Rafelrandgangers. Ruziënde koppels. En vroege fluitende vogels.
Ontdek hieronder het werk van Sander Tas gedurende het Festival van de architectuur: